Lorandi è particolarmente diffuso in Lombardia, nel bresciano a Brescia, Nuvolera, Bagnolo Mella, Castel Mella, Leno, Orzinuovi e Villa Carcina, nel bergamasco, a Sovere, Costa Volpino e Lovere, ed a Milano, ha un ceppo nel vicentino a Villa Verla ed uno in trentino, a Trento, Cimone e Rovereto, Lorandini è tipicamente trentino di Taio e Spormaggiore, Lorando, quasi unico, ha sparute presenze nel trentino e veronese ed in Piemonte, dovrebbero derivare, direttamente o tramite un ipocoristico, dal nome medioevale Lorandus, di cui abbiamo un esempio d'uso in questo atto di conferimento di beni del 1270: "..cum omnibus utilitatibus, et cum Ilbou insula, pro qua quaestionem moverat Laurentius Palatinus, filius Keme, quam investigata profundius veritate comperimus pertinere ad magnam insulam regiae Maiestatis, quas terras Lorandus, filius Garae, de nostra olim possederat collatione, qui commissa infidelitate de nostro aufugerat regno, cum eisdem metis et terminis, quibus dictus Lorandus possederat, donavimus, dedimus, et contulimus Monasterio Sanctae Mariae de insula leporum, ubi filia nostra Charissima, ac aliae sorores Ordinis Praedicatorum, Deo iugiter famulantes, commorantur, perpetuo et irrevocabiliter possidendas...".
Compra un Documento Araldico con il Tuo Stemma
Verba Volant, Scripta Manent